Kolka niemowlęca to przypadłość spędzająca sen z powiek młodym rodzicom. Jest to napadowy, niedający się ukoić płacz lub krzyk z jednoczesnym podkurczaniem nóżek, powiększeniem obwodu brzucha oraz zwiększoną ilością gazów jelitowych. Pojawia się u niemowląt od urodzenia do 4 m.ż.. Występuje ona u 10- 40 % niemowląt. Nadal nie wyjaśniono ostatecznie co leży u podłoża tej dolegliwości. Rozważa się przyczyny żywieniowe (nadwrażliwość na białko, niedojrzałość przewodu pokarmowego), przyczyny żołądkowo-jelitowe (zaburzenia perystaltyki), hormonalne czy interakcje na linii rodzice-dziecko (niepokój młodej mamy). czasem rolę odgrywają także nieodpowiednie techniki pielęgnacyjne. Epizod kolki trwa często ponad 3 godziny, występuje minimum przez 3 dni w tygodniu, zwykle między 18:00 a 22:00. Ustępuje najczęściej w 3-4 miesiącu życia. Nie ma idealnego sposobu postępowania, ani jednego leku, który zwalczałby objawy kolki. Zaleca się uspokajanie dziecka- kołysanie, ciepłą kąpiel, czasem jazdę samochodem, ponadto eliminację z diety mamy karmiącej mocnej kawy i herbaty, ostrych przypraw, orzechów, czekolady, ewentualnie dietę bezmleczną. W łagodzeniu objawów kolki stosuje się probiotyki (flora jelitowa przewódu pokarmowego niemowlęcia jest często niedojrzała), poza tym można też podawać preparaty ułatwiające usuwanie gazów jelitowych (simetykon, koper włoski, rumianek), a przy nietolerancji mleka krowiego (modyfikowanego) 2-dniową próbę karmienia preparatami dla alergików ( tzw. hydrolizatami białkowymi).
Kolka ustępuje samoistnie po 3-4 miesiącu życia- jeśli po tym czasie nadal występują dolegliwości należy skonsultować się ze specjalistą, ponieważ przyczyna objawów może być zupełnie inna.